Şüheda’ya Mektup

Çemberlitaş durağında bekliyorum,
Dudağımda acı tütünden sarılı sigaram
Eski ve meçhul bir türkü tutturuyorum,
Sen de duyuyor musun sesimi Şüheda?

Ekmeği, ölmeyi, hatta yaşamayı unuttum,
Şimdilerde fazlasıyla kendimi de unuttum,
Issız sokaklarda durmadan koşuyorum,
Ayak seslerim yankılanıyor mu Şüheda?

Deli taylar koşuyorlar damarlarımda,
Anlaşılmanın yoruculuğundan kaçıyorum,
Yüzün aya dönükken sana bakıyorum,
Sen kendinin farkında mısın Şüheda?

Bir mektup yazıyorum sana milattan kalan,
Öldüğümde hatırlamayacağın bir andan,
Güzelliğini yazıyorum, melekleri kıskandıran,
İnsan bu kadar güzel olur mu Şüheda?