Terakki’den

Sirayetimizle uçuyoruz, diyarların en haklısına.
Üstümüzde bir “korkmaz bulutu”, alev alev yanıyor.
Gençliğimin en dolu tabancasını sıkarcasına,
Göğsümüzden atlıların ateşi yükseliyor.
Ben Şevket Galatalı, toprağın ham askeri.
Karakol Cemiyeti’nde buldum en şanlı neferliğimi!
Ben Ömer Naci, atlıların bin şanlısı,
Yok ediyor pek garip hayalimizi zanlısı!
Boynumuzda ilmek ilmek örülür,
Vatan Yahut Silistre!
Haklı kavganın yolcusudur,
Bayrak bekleyen mücahitçi belge!
Yazgımız bizim kederdir,
Elemdir, hüzündür bizce.
Boynumuzda bir urgan,
Bedende bir kefen,
Diyardan diyara yol almak, bizim hükmümüzde!
Ben İbrahim Temo, Kuvâ-yi Seyyârede asker.
Pak alnım, bayrağıma binlerce kez değer.
Bazen kalpaklı yiğitler,
Bazen “Terakkililer”
O Jön Türkler ki, bizden!
Bizden doğar büyürler…