Yasemin

Yani ayıp mıdır kıskanıyor isem seni
Muhayyel anlarda mutasavver kimselerden
Ve hatta yalnız benim çağırdığım ismini
Öğrenirler diye çekindiğim kimselerden

Ne zor imiş hem cihân u âlemden kıskanıp
Hem de bildirmeyi arzulamak dünyalara
Hem bir çift mahzun sözüne, bakışına kanıp
Hem bir deli karanlık kesilmek ziyâlara

İşte bundan sebep yenilmekte karanlığım
Mahfazam, mahfuzuma teslim olmakta
Cesedime renk veren karanlık tiranlığım
Gök bir hürriyetçi ihtilâle teslim olmakta

Eärendil’in gümüş odu tutuştu sadrimde
Etim bir avuç gibi bölüyor ışığını
Huzmeleri aksediyor şuur-ı kadrimde
Aşk kurutuyor tekebbür sarmaşığını

Yanık kokusu mu yoksa bu burnuma tüten
Her düğümü binbir büyü eden gizemin mi
Çoban tanımaz, zaptı imkânsızları güden
Toprağı öpülesi bir güzel yasemin mi?