gözlerimde yanarken uykusuzluğum
caddelerinin tümü sana çıkan şehirlerde
ellerini gezdirdiğin tüm yüzleri birer birer havsalama kazıdım
sana varmak görkemli kaybetmişlikler ister
ne kurtlar konuşuyor
ne atlar eskisi gibi gözlerimin içine bakmaya cesaretsiz
gençliğimi kuşandığım bin yıl sürmüş savaşların nişanesi olarak
seni göğsümde taşıyarak giriyorum gönlüne
bütün bu adımın geçtiği hadiselerin
yüzümün güldüğü kısımlarına sen için taht yaptıran Tanrı
gönlümü sayısız kere mağlup etmeyi başaran tüm atlara da adını fısıldayandır
seni görünce tüm tarihini unutan o doru atların
ve benim bu kurda komşu paslı kalbimin
varacağı yer şanlı kaybetmelerden yapılma bir sabahtır
sesinin iliştiği tüm kış meydanlarında bir bahar esintisi
şehrin çocuklarını sırasız salıncaklara bindirir
unutulmaktan bitap düşmüş varlığımı
diyar diyar gezdirdiğin gözlerinde
ilahi maviliklere galip gelen hadiseler olduğunu
bütün kuşlar bilir
sana bakıp varlık sahasını unutanların arasından
ilmek ilmek dokunmuş mağlubiyetlerimi geçiriyorum

Alperen Alparslan Gözen

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir