Şulebar

Edgar Allan Poe’nun Lenore şiirinin Türkçe çevirisidir.

Kırıldı altın kase, ruh uçtu bekaya dek.
Çalsın çanlar çünkü o cehennemde yüzecek.
Ey maşuk ağla yahut tekrar ağlama zinhar,
Bak, kaskatı yatıyor sevdiceğin Şulebar.
Gel, son sözünü söyle ve ağıtlar yakılsın.
Matemle uğurlansın o gencecik Belkıs’ın,
Her ağıtta bir parça daha katlansın yasın.

“Sevginiz servetinden, kininiz onurundan!
Şimdi mi kutsadınız onu, öldüğü zaman?
Nasıl ağıt yakılsın, nasıl yapılsın gasli?
Bir kem gözün nazarı, bir müfterinin dili
Sizden başkası değil bu masumun katili!”

Günahkârız ancak bu ağıt olmazsa eğer
Tanrı’nın ve bu körpe kızın gücüne gider.
Umudun uçmuş şirin Şulebar’la beraber,
Gelinin olacakmış, şimdi hâlin derbeder.
O güzel ve güleç kız uzanıp dönmüş öze,
Gözleri değil fakat sarı perçemi taze,
Hayat var saçlarında, gözlerinde cenaze…

“Yıkıl karşımdan, bugün ağıt yakamam asla,
Melekler taşıyacak onu kadim şarkıyla.
Ruhu huzur bulmuşken artık çalmasın çanlar,
Tek bir ses götürmesin ona bu melun diyar.
Göçtü kızgın ruh, bilsin arkadaş bilsin alçak,
Cehennemden cennete, uçtu artık muhakkak;
Kaçtı gamdan kederden, arşa komşu olacak!”