Temenni

Düzme yüzlere ev sahipliği yapan
hayalleri kırık aynalar Kese bol iken
dillerden düzine düzine süzülen
ahkâmlar kâh ağlatan kâh güldüren.

Görülen revalar
Vaveylalardan habersiz.
Yüksek yüksek tepelerin kıymetinin
olmadığı bir zamanda Gökleri
delerler maddeye olan düşkünlükten
Düşünmeden favelaları.

Mânâ bir düş artık.

Katık sofralarındaki mutluluk
var oldukça, eksik olmadıkça şükür
ilelebet sürecek soğuk bir harp bu.

İlkel ilkelere sadakati sual eden
bilgeliklerle kıble bellenmiş
darphanelerle,
beka diyerek yıkanmış halet-i ruhiyeler
her coğrafyada ve siyasetin ilminde:

Ki sebep olduğu;
tahammülü azaltan tahakküm devirlerinin
tahayyüle müsaade etmeyen bakışlarını,
nakış işler gibi işlediğimiz
içimizin
geçirdiği kara kışları
ve buhranlarını
olmasın unutturan.

Unutulmasın hakikat ve
kalbe düşen var oluş.
Bir inhitat yaşamasın zihinler
şaşmasın terakkiden bir nebze.
Emin olalım, adil kalsın yolumuz,
kemale erelim
ve gidelim envere.