On Bir Şeytan

Bir akşam vakti geçtim sokağından

Beraberimde sana ait on bir şeytan.

İlk dördü gayet sessiz

Üçü mırıldanmakta

Son dördü ise kulağımın dibinde sızlamakta.

Frezya, şeftali ve sülfür

İlk ikisi tanıdık iken üçüncüsü

Şeytanlarının topuklarından sokağa döküldü.

Usulca sokağından inen o merdivenlerde

Ardı ardına yuvarlanan adımlar

Ve “Lâ ilâhe illallah” yatsının çağrısı

Şakırdayan şeytan zincirleriyle her adımda

Adsız sansız ve uğursuz ağacın karşısında geldim kendime.

Sessiz olanlar konuşmakta

Mırıldananlar bağırmakta

Sızlananlar ise feryat etmekte

On bir şeytan tekmil vesvese vermekte.

Vekul rabbi e’ûżu bike min hemezâti-şşeyâtîn