Alkış

Kurak kahve arazinin
Susuzluktan çatlamış
Bir dudak misali
Çoraklaşmış toprağında
Adımlarım sıklaşırken
Bir şüphe var aklımda
Nedir cezası göğün
Aciz bir başarısızlığa

Vaktidir şimdi yıkan Ak Ana’nın suyuyla
Ve de nefeslen yüce Ülgen’in havası ile
Yüreğini körükle vahşi Kızagan’ın ateşinde
Ve de dinlendir zihnini Umay’ın toprağıyla

Korkuyu sil at usundan
Kurtul Erlik’in pusundan
Yüreğimin en imanlı
En aydın noktasından

İşit Tenrim şol biçare sözlerimi,
Kapıyorum arşa karşı gözlerimi:

Ey otağ kurup devlet yıkanın
Ey dağın, taşın, nehrin, ovanın
Ey kara dumanı tüten ocağın
İyiliğine sual olmaz iyeleri
Yol gösterin ruhuma.

Oğuz Can ACAR

Editör