Bir yolculuktasın sen bilinmeyen duraklardan geçiyorsun
Durmuyorsun üstelik bir rüzgar gibi geçiyorsun
Duyuluyor bir ses ufuğun beyazlığında
Bir yıldız gibi parıldıyorsun inadınla
Oysaki geceler kara
Oysaki ay doğmadı daha
Duyuluyor bir ses yürekler sağırken
Diller susmuş, analar feryat ederken
Çaresizliğin içinde bir sevda
Bir ümit bağımsızlık türküsü
Duyuluyor bir ses bir destanın öyküsü
Duyuluyor bir ses umudunu işitmeden
Dağılıyor istasyonlara gazete manşetleri
Ve bir çocuk esiyor teninden
Tırmanıyor Kemal’im Anadolu’nun sarp dağlarını
İstikbal göklerdeyse o vakit
Duyuluyor bir ses: Samsun’un ayak izleri
Duyuluyor bir ses: “Ya istiklal ya ölüm!”
Duymazdan gelemiyorum
Geçiyorsun yüreğimden durmak bilmeden
Duyuluyor bir ses: “Ben size ölmeyi emrediyorum!”
Kalkıyorum düştüğüm yerden
Duyuluyor bir ses: “Artık el etek öpmek yok”
Duyuluyor bir ses…
Duymazdan gelemiyorum
Vatanımın tek umudu, seni seviyorum.


Can ÜLGEN

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir